Goudvis

Wrak, maar prachtig afgewerkt

Rond 2000 kocht ik de Claes, een ‘hire skiff’ ofwel huurboot. Het was een wrak, maar toch prachtig afgewerkt, een echt staaltje van vakmanschap als je door de ellende van verval heen keek. En je kon er letterlijk doorheen kijken want er zat na een val van het plafond in het clubgebouw van de watersportvereniging Vinkeveen onder andere een groot gat in de boeg. Bij inspectie bleek ook dat de houtworm zich tegoed had gedaan aan de eiken kielbalk en delen van het essenhout. Mahoniehout is giftig voor de houtworm, dus dat was onaangetast. Vlak na de aankoop begon ik met verwijdering van de oude lagen loodmenie in de loods van De Hoop. In het voorjaar gevolgd door een cursus wherryrestauratie bij de bootbouwschool, toen nog in Enkhuizen. Tijdens de cursus begreep ik pas goed hoe ingenieus een houten wherry in elkaar zit en wat voor vakmanschap nodig is om hem te bouwen, laat staan te restaureren.

De Goudvis

Sta-in-de-weg

Bouwer is John Bushnell uit Richmond on Thames. In de boot vond ik een zeer oud en vergaan Willem III-geusje en op het vlaggenstokje voor het geusje stond WIII. Uiteindelijk hebben we de boot terug kunnen traceren tot de periode 1860-1864 dankzij merktekens in de boot, het Cubamahonie, ijzerwerk etc. Wij gaan nu uit van bouwjaar 1862. De boot is rond 1900 naar Nederland gekomen en heeft na een actieve periode lange tijd als sta-in-de-weg door het centrum van Amsterdam gezworven voordat hij het clubhuis in Vinkeveen mocht opleuken in de jaren zeventig van de vorige eeuw.

Restauratie

Na weken krabben, schuren en met hulp van Cor Splinter een deel van de kielbalk vervangen te hebben, zag ik dat de klus te omvangrijk werd voor mij. Ik had inmiddels gezien dat veel spanten waren gebroken, de ‘gedubbelde’ gangen er slecht aan toe waren en dat er erg veel aan zou moeten gebeuren.
De restauratie is uitgevoerd bij Peter Freebody’s dat faam had als de beste restaurateur. Restaurateur was Richard Way, die gespecialiseerd is in wherryrestauratie en -historie, en zelf ook een antiquariaat heeft dat zich richt op de historie van de roeisport. Ze hebben voor de restauratie hout uit de tijd van de bouw gebruikt en dat kostte soms tijd om te vinden. Zo is er weer 19e eeuws Cubamahonie gebruikt voor de romp. Het was een heel gedoe en kostbaar. Inmiddels weet ik dat we in Nederland een kundiger en veel betaalbaarder werf hebben in Kampen.
Het tuig had ik zelf voor een deel gerestaureerd evenals de riemen, peddel/pikhaak, roei- en zeilroer. Bijzonder was dat het oorspronkelijke zeil van hennep nog aanwezig was. Hennep was de voorloper van Egyptisch katoen en een heel stuk zwaarder. Bij Hopman in Spakenburg heeft men dit zeil helemaal nagemaakt van het origineel maar dan in een kunststof uitvoering die niet van echt te onderscheiden is.
De boot – hij heet nu Goudvis – ligt weer bij Willem III.

Wat

  • Double scheehouten zeilwherry
  • Gebouwd door Bushnell
  • Bouwjaar 1862
  • Restauratie ca. 2000
  • Eigenaar: lid HZS
Het plaatje van de bouwer
De Goudvis bij Willem III

Tekst en foto’s zijn van de eigenaar van de boot.